De Vail II was al goed. De Vail 3.0 is de opvolger en dus mag je terecht nog een niveautje hoger denken. In deze specifieke uitvoering wijst de ‘Lady’ in de naam bovendien op de vrouwelijke (lees: slankere) variant.
De Vail 3.0 is een stevige winterhandschoen die een heel stuk van de pols bedekt. De focus ligt duidelijk op ‘temperatuur’ als in: ‘hoe hou je die op niveau?’ Volgens IXS door een mix van geitenleer en textiel te gebruiken aan de buitenzijde. Daaronder plaats je een waterdicht solto-TEX®-membraan met Tri-fleece voering en waar dan nog plaats over is, steek je Thinsulate®-isolatie. Zoals dat hoort bij hedendaagse handschoenen is die op de rug tot drie keer dikker dan op de handpalm, om maximaal stuurgevoel te koppelen aan maximaal temperatuurbehoud. Op die manier krijg je inderdaad een op het eerste zicht ‘dikke’ handschoen, al voelt die helemaal niet onhandig aan. Het stretchmateriaal (neopreen) op de vingers houdt de bewegingsvrijheid gaaf.
Beschermingsmateriaal is minder prominent, al zal de padding (Poron XRD-schuim) op de knokkel zeker doen wat je daarvan verwacht. Net zoals de dubbele lagen Adara om de palm en muis van de hand en het gebruik van geitenleer waar zinvol. Het levert genoeg slijtvastheid op om te voldoen aan de vereisten voor het EN13594:2015-certificaat.
Deze handschoenen draag je normaal gezien in de donkerste periode van het jaar, dus is er zowel op de vingers als de handrug voldoende reflectiemateriaal voorzien. De donkerste periode van het jaar is vaak ook de natste, dus kreeg de manchet een ‘water barrier’ om te vermijden dat je handen van die kant belaagd worden door insijpelend water. Die kans lijkt ons sowieso klein, want de manchet loopt echt wel even door en laat zich goed afsluiten (trekkoord). Dichter bij de muis van je hand sluit je de handschoen bovendien af door middel van velcro, bovenop de elastische band die er is.
Tel daarbij nog de vizierwisser op de linker wijsvinger en je weet dat je in de Vail 3.0 inderdaad een goede, winterse reisgezel vindt.
